Belki de İstanbul'a çarpan silsilelerin en yamanı, âileye isâbet eden ok olmuştur ve lâdes tutuşan çocuklar gibi hep aldatmak ve aldanmak endişesi ile yaşamaya başlayıp, îmânına taassub, zevkine taklîd, merdliğine kahbelik, doğruluğuna hîle, efendiliğine dalkavukluk, gurûruna sünepelik, kazancına bezirgânlık, hasbîliğine menfaat, bir illet gibi buulaşmaya başlayıp, bu illeti şifâlandırmak isteyenlerin de başlarını gene şahsî kaygılarla illetlenmiş korkunç bir menfaat endişesi kese kese İstanbul medeniyeti göçtü. Evet, göçüp gitti.

Sâmiha Ayverdi