Sıcak ve soğuk, karanlık ve aydınlık, güzellik ve çirkinlik, îtibar edicinin îtibârından dolayı iki oldu. Kâinâtın bu iki renk olması, îtibar cihetiyle tezâhür etti. Yoksa şunu da bilmelidir ki renksizlik, rengini, dâima iki renkten gösterir. Çünkü mârifet, iki renkten tezâhür eder ve iyi kötü, birbirinden bu sûretle seçilir. Havasız hayâtı kimse ne gördü ne de işitti. Sirke balla, tatlılık acılıkla meydana çıkar. Horluk, şeref ve izzeti âşikâr eder. Noksanlar kemâl vasfının göstericisidir. Hâsılı her şey zıddı ile meydana çıkar.

Sâmiha Ayverdi